Gronovius

betekenis & definitie

Gronovius - (Joh. Fr.), class. philoloog, 1611—1671; geb. te Hamburg, studeerde te Leipzig, Jena, Altdorf, Leiden en Groningen, reisde in Engeland, Frankrijk en Italië, hoogl. te Deventer (1642) en te Leiden (sedert 1659), de grootste Latinist van Nederland: vele zijner uitgaven zijn tot het begin der 19e eeuw de beste gebleven. De voornaamste: Livius (1645), zijn hoofdwerk, de beide Seneca’s (1649), Gellius (1661), Statius (1653), waarvan vooral de uitgave met commentaar op de Silvae beroemd is, Martialis (1661), Plautus (1664), Sallustius (1665), Plinius (1669), Phaedrus (1669), en Tacitus (1672). Zie L. Mueller, Gesch, d. KI. Phil. in den Niederl. p. 42—44 en Sandys, History of class. scholarship II p. 319—21 m. portret.