Giordano (Luca), geb. 1632 te Napels, gest. aldaar 1706. Italiaansch schilder, wegens zijn vlugge manier van schilderen „Fa Presto” genaamd. Hij ontwikkelde een bijzondere virtuositeit in het schilderen, dat ook in verband daarmede voornamelijk een picturaal karakter droeg en vooral deze effecten nastreefde, terwijl hij zich afkeerig toont van eiken strengen architectonischen opbouw. Zijn stijl staat onder invloed van Pietro da Cortona.
Zijn belangrijkste werk is het plafond in de Galleria del Palazzo Riccardi-Medici te Florence. In 1692 werd hij door koning Karel II naar Spanje geroepen, werkte daar 13 jaren met bijzonder productieve kracht. Meer dan 60 stukken zijn in de musea te Toledo en Madrid van hem te vinden. Spanje heeft in de 18e eeuw op hem en op eenige andere Italiaansche meesters onzelfstandig voortgebouwd, totdat Goya weer de nationale kunst deed herleven. Ook in de musea te Berlijn, Dresden, Weenen en Florence zijn talrijke werken van hem te vinden.
