Gevangenis, 1)

betekenis & definitie

Gevangenis, 1) - in ruimen zin iedere plaats waar vrijheidsstraf wordt ondergaan; 2) in beperktenzin de plaats waar gevangenisstraf wordt onder-gaan. Art. 1 der Gestichtenwet* gebruikt hetwoord in ruimen zin en onderscheidt de gev. in strafgevangenissen (gev. in beperkten zin), huizen van bewaring en c. passantenhuizen. —In de gtrafgev. wordt, behoudens art. 25 Sr.,uitsluitend de burgerl. en milit. gevangenisstraftenuitvoergelegd (art. 2). — De huizen v. bew.zijn bestemd: 1) tot opneming van hen, die destraffen van hechtenis of van milit. detentie moe-ten ondergaan; 2) tot opneming van alle an-deren, wier vastzetting, aanhouding, gevangen-neming of gevangenhouding door het openb.gezag is bevolen of krachtens rechterl. uit-spraak of beschikking geschiedt — b.v. gegijzel-den, in bewaring gestelde gefailleerden (art. 87F.) — voor zooverre geene andere plaats voor henis bestemd; 3) tot verblijf voor doortrekkendegevangenen en andere onder verzekerde bewaringvervoerd wordende personen (art. 3). — De pas-santenhuizen hebben uitsluitend de onder 3)omschreven bestemming (art. 4).