Geneeskruidtuinen - Het gebruik van kruiden in de geneeskunde is van zeer ouden datum. In de Middeleeuwen hebben de kloosters in de geschiedenis van de geneeskrachtige planten een rol van beteekenis gespeeld, daar men die kruiden in de kloostertuinen kweekte en hunne eigenschappen bestudeerde. Oorspronkelijk gebruikte men de geneeskrachtige planten zelve als geneesmiddel, doch sedert het begin der vorige eeuw ging men er meer en meer toe over de werkzame bestanddeelen uit de planten chemisch zuiver af te scheiden en deze als geneesmiddelen aan te wenden. Een stap verder ging men nog. toen het mogelijk werd, de tot nog toe aan de planten ontleende stoffen langs scheikundigen weg op te bouwen.
Het gebruik van de kruiden in de geneeskunde raakte daardoor op den achtergrond en de kultuur daarvan ging bijna geheel te niet. Bij ons te lande heeft zich die kultuur tot voor weinig jaren slechts bepaald tot enkele tuinen gelegen te Noordwijk. In de laatste jaren is er echter kentering gekomen. Meer en meer kwam men tot de overtuiging, dat aan de geneeskruiden toch een specifiek gunstige werking moet worden toegekend. Dit leidde tot het tot stand komen in 1912 van de Nederlandsche Vereeniging voor Geneeskruiden te ’s-Gravenhage, welke vereeniging zich ten doel stelt bevordering van de studie en van het kweeken en inzamelen van geneeskrachtige planten in Nederland en zijne koloniën.
