Galvanographie - een door prof. Franz von Kobell te München in 1840 uitgevonden methode om diepdrukplaten te vervaardigen. De gewenschte voorstelling wordt met dikke verf op eene zilveren of verzilverd-koperen plaat gepenseeld, zoodat de teekening verhoogd op den ondergrond komt te staan.
Deze plaat wordt, na met graphiet geleidend te zijn gemaakt, op de gewone wijze langs galvanoplastischen weg gecopieerd, zoodat een koperen drukplaat ontstaat, waarin de lijnen der teekening verdiept staan en die derhalve in de plaatdrukpers kan worden afgedrukt. Hoe zwaarder de lijnen der origineele teekening (die niet in spiegelbeeld moet worden uitgevoerd) waren, des te zwarter worden de afdrukken. De groote moeilijkheid van het juiste opbrengen der verf werd later door de Münchener graphische kunstenaars Schönniger en Freimann ondervangen door een koperplaat te gebruiken, die eerst met de rouleau werd bewerkt (gelijkmatig ruw gemaakt of gekorreld), en daarop de voorstelling met lithographisch krijt te teekenen.
