Fontanes (Louis de), Fr. letterkundige en staatsman (1757-1821), schreef in zijn jeugd eenige verzen en een vertaling van Pope. Gedurende de Revolutie hield hij zich schuil, verbleef eenigen tijd te Londen, waar hij de vriend werd van Chateaubriand, en keerde na 18 Brumaire naar Parijs terug. Hij wist de gunst van Napoleon te winnen, kreeg een benoeming als lid van het Corps législatif, als lid van het Institut en eindelijk als „Grand maître de l’Université”, die hem aan het hoofd plaatste van het lager, middelbaar en hooger onderwijs in Frankrijk.
Zijn talrijke politieke en andere redevoeringen vertegenwoordigen het type van de officiëele, plechtstatige, klassieke welsprekendheid van zijn tijd. Heldhaftige trouw aan zijn beschermheer heeft hij niet aan den dag gelegd. Na diens val nam hij uit de handen van Lodewijk XVIII den titel van markies aan.
