Favre (jules claude gabriel) - Fransch staatsman, geb. 1809 te Lyon, studeerde in de rechten, vestigde zich eerst als advocaat te Lyon (1830), later te Parijs (1836). Na de Februari-revolutie treedt hij als staatsman op. Hij is eerst Secretaris-generaal van het ministerie van Binnenl. zaken, wordt dan onderstaatssecretaris van Buitenl. zaken (Mei-Juni 1848), is dan eerst lid van de Constitueerende Vergadering (1848-1849) en daarna van de Wetgevende Vergadering (1849-1851). Verdienstelijk redenaar treedt hij scherp op tegen de politiek van Lodewijk Napoleon en is hij in Dec. 1851 lid van een comité ten einde zich te verzetten tegen de staatsgreep van Lod.
Napoleon (zie NAPOLEON III). In de periode 1851-1858 bemoeit hij zich weinig met de politiek. In 1858 treedt hij op als advocaat van Orsini, met dit gevolg, dat men hem in Parijs kiest tot afgevaardigde. Van dat oogenblik neemt hij wederom deel aan de politiek.
Na de omwenteling van 1870 is hij vice-president van het „gouvernement de la défense nationale”. In deze functie verklaarde hij in een circulaire, dat Frankrijk niet zou afstaan „une pouce de son territoire ni une pierre de ses forteresses”. Den 19en en 20en Sept. 1870 voert hij de onderhandelingen met Bismarck over een vrede te Haute Maison en Ferrièrés, welke afstuiten op de eisch van Bismarck tot afstand van Elzas en een deel van Lotharingen. Het principe van handhaving der integriteit van Frankrijk doet hem de garantie hiervan als voorwaarde stellen voor ’t bewilligen in een congres, hetwelk de Engelsche regeering voorstelde (2 Dec.). Wanneer echter de nood in Parijs stijgt, laat hij dit principe varen en sluit hij 28 Jan. 1871 een wapenstilstand, waarbij hij de fout begaat ’t leger in ’t oosten van Frankrijk van dezen wapenstilstand uit te sluiten, waardoor aan dit leger den terugtocht naar Lyon kon worden afgesneden. Hiermede was de rol van Favre feitelijk geëindigd, want bij de onderhandelingen te Versailles speelt hij hoewel hij min. van Buit. zaken was, slechts een ondergeschikte rol. Ook in de politiek treedt hij na 1871 niet meer naar voren. In 1876 werd hij senator voor ‘t departement du Rhône. In 1880 stierf hij te Versailles.
