Farel (guilaume) - Hervormer in Fransch Zwitserland, geb. 1489 te Gap (in Dauphiné), moest Frankrijk verlaten en begaf zich naar Bazel, verbond zich met Zwingli en Myconius en verzette zich tegen Erasmus. Te Bazel hield hij in 1524 een disputatie over 13 reformatorische stellingen, tengevolge waarvan hij uit de stad gebannen werd en naar Straatsburg week, vervolgens naar Montbéliard. In 1530 zette hij te Neuchâtel de reformatie door.
Hij werkte mede, dat de Hervorming te Genève door het édict van 27 Aug. 1535 ingevoerd werd. In Aug. 1536 wist hij Calvijn, toen deze de stad doorreisde, te bewegen te Genève te blijven, nam Oct. d. a. v. met hem deel aan de disputatie te Lausanne, door welke de Waadtlanders voor de Reformatie gewonnen werden, maar werd 1538 met hem uit Genève verbannen. Hij wendde zich naar Neuchâtel, doch keerde 1541 naar Genève terug en overl. 13 Sept. 1565 te Neuchâtel.
Zijn geschriften waren meest gelegenheidsschriften en strijdschriften; belangrijk vooral is zijn Sommaire (1524) en zijn Du vrai usage de la croix (1840). — Zie over hem Kirchhofer, Das Leben Wilhelm Farels, 2 Bde (Zürich 1831, 33); Schmidt, Etudes sur Farel (Straszb. 1836); Schmidt, Wilhelm Farel und Peter Viret (Elberf. 1869); Goquel, Histoire de Guilaume Farel (Montbéliard et Neuchâtel 1873); F. Bevan, William Farel, 4 ed. 1893). Lond.
