Ezra - 1) (Hebr.: hulp), de naam van een Joodsch priester en schriftgeleerde, een der hoofdfiguren uit de geschiedenis der Joodsche gemeente na de Babyl. ballingschap. Nadat in 538 v. Chr. door Cyrus verlof was gegeven tot den terugkeer, waarvan door meer dan 42000 Joden werd gebruik gemaakt, onder leiding van Zerubbabel (Ezra 2, Neh. 7), volgde tijdens de regeering van Artaxerxes I een tweede terugtocht onder Ezra in 458 v. Chr. (Ezra 7 en 8). In Palestina aangekomen, nam Ezra krachtige maatregelen: alle gemengde huwelijken moesten worden ontbonden (Ezr. 9 en 10), terwijl het volk gehoorzaamheid beloofde aan een nieuw, door E. meegebracht wetboek (444 v. Chr.). Vooral het ontbinden der gemengde huwelijken schijnt tot heftige tooneelen aanleiding te hebben gegeven, waarbij zelfs de muren van Jeruzalem werden verwoest (Ezra 4,7 vv. Neh. 4,1).
2) de naam van een Bijbelboek. Dit boek vormde oorspr. te zamen met het boek Nehemia en 1 en 2 Chronieken één groot geschiedwerk, waarbij het tegenwoordig boek E. op 2 Chronieken volgde. Na de splitsing vormden, nog in den O.Tschen kanon, E. en Nehemia één geheel, het 1e en 2e boek Ezra geheeten. Het 2e boek heette later Nehemia. De schrijver van het boek E. is dus dezelfde als die van Chronieken. Gedeelten ervan zijn in het Aram. geschreven. Een apocrief boek, ontstaan uit een oude vertaling, heette dan 3 E. Daarnaast bestaat nog een apocalyptisch 4e boek E., ontstaan in het begin onzer jaartelling.
