Ens (johannes) - Nederl. theoloog, geb. te Kwadijk 1682; 1707 pred. te Beets, 1719 hoogl. te Lingen, 1720 pred. te Utrecht, buitengew. theol. prof. aldaar en 1723 gewoon hoogl. Hij overleed 1732. Zijn levensgedrag gaf veel stof tot ergernis, zoodat op zijn eigen verlangen bij zijn dood geen oratio panegyrica werd uitgesproken.
Hij was zeer aan den drank verslaafd en stierf ten gevolge van eene beroerte. Was een verdediger der Coccejaansche richting. Het belangrijkste werk van zijne hand, deels door hem vervaardigd, deels uit zijne aanteekeningen samengesteld door zijn broeder Regnerus E. en na zijn dood uitgegeven is Kort Historisch berigt van de publieke schriften, rakende de leer en dienst der Nederduytse kerken van de Vereenigde Nederlanden, zijnde de formulieren van eenigheid en Liturgie (Utr. 1733). — Zie Glasius, Godgeleerde Nederland I, 422, 423; C. Burman, Trajectum eruditum, Traj. ad Rhen., 1750, p. 93, 94.
