Emser-depêche

betekenis & definitie

Emser-depêche - het door koning Wilhelm van Pruisen, 13 Juli 1870, van uit Ems aan Bismarck te Berlijn gezonden telegram, waaruit de koning zijn ministers mededeelde, dat de Fransche gezant Benedetti hem dringend de belofte had afgevraagd, nooit meer zijn toestemming te zullen geven, indien de Hohenzollerns op hun weigering van den Spaanschen troon mochten terugkomen; op dat verzoek had hij een afwijzend antwoord gegeven. De depêche bevatte voorts de vergunning om den nieuwen eisch van Benedetti en zijn afwijzing, indien gewenscht, aan de gezanten in het buitenland en aan de pers bekend te maken. Bismarck ontving dit bericht, toen Moltke en Roon bij hem aan tafel waren; in tegenwoordigheid zijner tafelgenooten verkortte hij nu het telegram, waardoor het een scherpen klank verkreeg (Seine Majestät der König hat es darauf abgelehnt, den französischen Botschafter nochmals zu empfangen, und demselben durch den Adjutanten vom Dienst sagen lassen, dasz Seine Majestät dem Botschafter nichts weiter mitzutheilen habe); het voorgevallene in Ems leek nu niet een onderdeel van een nog niet ten eind gebrachte onderhandeling, die in Berlijn zou worden voortgezet, maar een definitief besluit der zaken. Deze „concentrirte Redaction” werd nu naar de Duitsche embassades gezonden; vóór middernacht was zij bekend in Parijs, waar het zoo geredigeerde bericht, overeenkomstig Bismarcks verwachting, de uitwerking had „van een rooden lap op den stier”; onder drijven der Fransche oorlogspartij brak 19 Juli de oorlog uit.