Eindvonnis - 1) vonnis, dat aan een geding voor den rechter, die het uitspreekt, een einde maakt, zulks in tegenstelling met praeparatore, interlocutore en incidenteele vonnissen. In deze beteekenis wordt het woord b. v. gebruikt in artt. 336 en 337 Rv. (vergel. arrest Hooge Raad 14 Mei 1915, Ned. Jur. 879); — 2) eene uitspraak, waarop de rechter niet mag terugkomen. Zie voor de vraag, in hoeverre zulks soms wel mogelijk is, INTERLOCUTOOR VONNIS.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
