Ehud

betekenis & definitie

Ehud - zoon van Gera, een Benjaminiet, een „redder van Israël” in den Richteren-tijd (± 1100 v. Chr.). De Benjaminieten op ’t gebergte van Efraïm waren 18 jaren schatplichtig geweest aan Eglon van Moab, die zijn macht ook ten W. van den Jordaan uitoefende. E. doodde dezen door sluipmoord, verwekte toen een opstand onder zijn stamgenooten en bevrijdde hen van de Moabieten. Zie Richt. 3,15—29, een zeer oud en realistisch verhaal, levendig en plastisch verteld. — E. was linksch, evenals de 700 Benj. uit Richt. 20,16; vgl. 1 Kron. 12, 2. Ben-jamin bet. „zoon der rechterhand”, d. i. 1) zuiderling, 2) gelukskind.