Duplexdruk - wordt verkregen door een afdruk met donkere inkt van een autotypie-cliché, te overdrukken met een effen (z.g. toon-) plaat (van zink, celluloid of mäsercarton) met lichten inkt, waardoor de afbeelding meer gesloten lijkt, zooals bij de duplex-autotypie. Het afdrukken van cliché en toonplaat kan ook in omgekeerde volgorde geschieden. Door uitsnijding der toonplaat in de lichte partijen kan naast het tintverschil ook eene contrastrijke lichtwerking worden bereikt, zooals ongeveer bij den clair-obscurdruk het geval is. Ook kan de D met één en hetzelfde autotypie-cliché geschieden, waarbij het eerst met donkeren inkt wordt afgedrukt.
Daarna wordt hetzelfde cliché met lichteren inkt over den eersten afgedrukt, nadat het uiterst gering verschoven is, opdat de roosterlijnen niet samenvallen, waardoor de storende moiréwerking zou ontstaan. Bij groote afbeeldingen is deze toch niet te voorkomen, omdat het drukpapier altijd onder de bewerking rekt en de moiré zoo niet geheel dan toch gedeeltelijk optreedt. In de d. vult de inkt van den tweeden druk de gespaard gebleven plekjes om de roosterpunten van den eersten afdruk, wat met dubbeltoon-inkt in één keer wordt bereikt.
