Dupanloup - (Félix Anton Philibert), bisschop van Orléans, geb. 1802 te St. Félix in Savoije, overl 1878 op ’t kasteel Lacombe bij Grenoble; in 1825 priester gewijd; in 1849 bisschop van Orléans; in 1852 verdedigde hij de heidensche klassieken tegen Gaume; werd in 1854 lid van de Académie française; in 1871 député, 1876 senator.
Als bisschop richtte D. allereerst het oog op de opvoeding der jeugd; voor alles werd een Klein Seminarie opgericht, en in zijn eigen paleis een hoogere school ingericht. D. was een uitstekend paedagoog, groot redenaar en een vurige kerkvorst, trad in woord en geschrift op voor de vrijheid van het onderwijs, van de Kerk en van den Paus. Op het Vaticaansch concilie behoorde D. tot de oppositie, tot de tegenstanders van de definieering der pauselijke onfeilbaarheid, hij gold als hun leider; 1869 had hij een brief tot zijn geestelijken gericht, een brief, die door alle Gallicanen en door de vijanden der R. K. Kerk met gejuich ontvangen werd; hierin gaf hij de inopportuniteit van de definieering aan, geeft ook vele bedenkingen tegen de leer zelve om de inopportuniteit des te meer te doen uitkomen, hoewel hij steeds zegt, dat hij vasthoudt aan de leer van de pauselijke onfeilbaarheid; toen op ’t Concilie de onfeilbaarheid van den Paus als dogma gedefinieerd was, heeft hij zich geheel aan de beslissing van het Concilie onderworpen. D. heeft talrijke geschriften uitgegeven, o.a. Méthode générale de catéchisme (2 dl. 1841; 2e uitg. 1861, 3 dl.), Vie de N. S. Jésus-Christ (1869).
