Duiventil - De Jachtwet verstaat onder „duiventil” elk toestel, waarop zgn. tilduiven of veldvlugters worden gehouden (art. 33). Ter verzekering van zijn recht is de eigenaar eener zwanendrift, van een erkende eendenkooi en van eene erkende duiventil verplicht die, behoudens de rechten van derden, jaarlijks te doen registreeren bij den Commissaris der Koningin. Bij nalatigheid acht de wet, dat afstand van het recht is gedaan gedurende den tijd der nalatigheid (art. 30). De zwanen eener zwanendrift moeten gemerkt zijn.
Een eendenkooi moet op een afstand, door Prov. St. vastgesteld, worden afgepaald met palen van een bepaald opschrift voorzien (art. 32). Het is aan ieder ander dan den eigenaar eener geregistreerde zwanendrift of duiventil verboden, binnen haren kring eenige daartoe behoorende zwanen, tilduiven of veldvlugters te schieten, te vangen of op eene andere wijze te dooden, eieren te rapen van zwanen tot die drift behoorende of broedende zwanen te verstoren. Des eigenaars knecht is echter mede bevoegd tot de hiervoren vermelde handelingen, mits in gezelschap zijns meesters of voorzien van diens schriftel. toestemming (art. 34). Zwanendriften, eendenkooien of duiventilllen worden niet opgericht zonder Koninklijke toestemming en zonder bewilliging van de eigenaren der betrokken gronden, Ged.
Staten gehoord. Ten aanzien van duiventillen zijn betrokken die gronden, welke ingesloten worden door den kring, op een afstand van 1500 ellen beschreven om de plaats, waar de til zal worden opgericht. In het bewijs van toestemming wordt het aantal paren duiven, hetwelk op de til kan worden gehouden, vermeld. De rechter, eene veroordeeling wegens overtreding van dit art. uitsprekende, gelast tevens de opruiming van hetgeen buiten Koninkl. toestemming is opgericht (art. 36). Volgens arrest van den H. R. van 24 Febr. 1869, W. 3007, hebben deze artt. niet betrekking op het houden van zwanen of van eenden en duiven in het algemeen, maar slechts op het zakelijk recht om deze dieren te houden.
