Druksplijting - Valsche gelaagdheid of klieving, een verschijnsel, dat slechts bij sterk geplooide en samengeperste gesteenten voorkomt en zijn verklaring vindt in de geweldige drukking, waaraan het gesteente onderworpen geweest is. Het gesteente verkrijgt daardoor een meer of minder volkomen splijtbaarheid volgens het vlak loodrecht op de drukrichting. Aangezien gebergte-druk steeds meer of minder horizontaal werkt, staat de d. zeer steil tot loodrecht. Versteeningen zijn op het vlak der d. uitgerekt in de richting loodrecht daarop samengedrukt.
De richting van de d. is onafhankelijk van de eigenlijke gelaagheid. Dikwijls, maar niet altijd, is de strekking van beide min of meer dezelfde. De oorspronkelijke gelaagdheid wordt door de d., vooral als deze krachtig spreekt, minder duidelijk, hoewel de aanwezigheid hiervan steeds te herkennen blijft aan het verloop der dunne laagjes van gelijke korrelgrootte. D. treedt vooral op bij leien; dakleien zijn gespleten volgens de d., niet volgens de oorspr. lagen. Het komt voor, dat leien twee d. vertoonen, die elkaar spitshoekig snijden. Dan kan men uit zulk een gesteente dunne prisma’s splijten met ruitvormige doorsnede, die tot griffels verwerkt kunnen worden (griffelstructuur).
