Drukkersmerk - Het teeken, dat de drukkers oudtijds op de laatste bladzijde (zie COLOPHON) hunner persvoortbrengselen aanbrachten als kenmerk van hun werk. Het eerste zoodanig gekenmerkte boek is het „Psalterium”, dat in 1457 door Fust en Schöffer te Mainz werd gedrukt. Het zijn vaak het monogram, het wapen van den drukker of dat der stad zijner inwoning, een willekeurig handelsmerk en ook afbeeldingen, waarvan de symbolieke voorstellingen soms aan het bedrijf of aan den naam van den drukker zijn ontleend. Op deze afbeeldingen zijn meestal de beginletters en vooral vanaf het midden der 16de eeuw bandelieren met spreuken aangebracht.
De merken zijn vaak door de beste kunstenaars ontworpen. Dank zij deze voorstellingen zijn o. a. goede afbeeldingen der eerste vormen van boekdrukpersen bewaard gebleven. Voor het herkennen van oude drukwerken, waaraan naam van den drukker, plaats en jaar van uitgave ontbreken, zijn deze merken van groote waarde. Later (in de 16de eeuw) werd het allengs meer gebruikelijk, liet d. op den titel aan te brengen, terwijl sedert dien tijd de drukker niet altijd meer de uitgever was, zoodat het merk van den drukker dan vaak werd weggelaten of naar een tweederangsplaats verdreven.
