Doorgangsverkeer

betekenis & definitie

Doorgangsverkeer - ter onderscheiding van „plaatselijk verkeer”, is het verkeer op spoor- of gewone wegen van personen en voertuigen langs of door de beschouwde plaats heen naar een verder gelegen doel. Bij spoorwegstations dient voor doorgaande reizigers een gelegenheid te zijn aangebracht waar ze, zonder hinderlijke omwegen te maken, plaatskaarten kunnen verkrijgen voor het b. g. verder gelegen doel. Den laatsten tijd bestaat een streven bij het traceeren van spoorwegen het doorgaand verkeer zoo streng mogelijk te isoleeren van het plaatselijk verkeer, b. v. door de hoofdspoorwegen om de steden heen te leiden en voor het plaatselijk verkeer aftakkingen te maken, die het centrum der steden in bijstations kunnen binnenloopen. Een zelfde wijze van ontwerpen vertoonen de moderne hoofdwegen voor het gewone verkeer, van belang geworden door het automoblisme.