Donkersloot (nicolaas bernhard)

betekenis & definitie

Donkersloot (Nicolaas Bernhard), een der eerste psychiaters van Nederland, geb. 1813 te Deventer, overl. te ’s-Gravenhage 1890, promoveerde, na reeds 8 jaar als plattelandsheelmeester in Noord-Brabant gepractiseerd te hebben, in 1843 te Utrecht, stond 20 jaren aan het hoofd van het krankzinnigengesticht te Dordrecht, dat onder zijn bestuur tot de eerste instellingen van dien aard in Nederland behoorde, en had later een drukke practijk in de hofstad. Hij was gedurende 44 jaren redacteur van het weekblad „Geneeskundige Courant”, eenigen tijd hoofdredacteur van „Psychiatrische Bladen” en mede-oprichter van de Psychiatrische Vereeniging. Behalve eenige luchtige schetsen, als: Schetsen uit het Kantonnementsleven in Noord-Brabant, 1830—'35 (1848) en Dokter Rovius in en buiten de praktijk (1848) behandelde hij ernstiger onderwerpen in Een blik op de vrouw en haar hoedanigheden (1849); Over gevoel en wil als de factoren van het schoone en goede (1852); Loterij en genever, twee rampen voor Nederland (1854); De krankzinnige tegenover de wet en de maatschappij (1860), enz.