Dittes - (Friedrich), Duitsch paedagoog, geb. 1829 te Irfersgrun (Koninkrijk Saksen), overl. 1886 te Weenen, kreeg zijne opleiding tot onder wijzer aan de Kweekschool te Plauen, volgde de colleges aan de Hoogeschool te Leipzig, waar hij tot doctor promoveerde, werd in 1865 directeur der Kweekschool te Gotha, in ’68 van het paedagogium (gemeentelijke kweekschool voor onderwijzers en onderwijzeressen te Weenen, tot hij wegens ziekte in ’81 ontslag nam. Hij was een geestdriftig leerling van den wijsgeer Beneke, wiens leer der zielkunde hem veel meer aantrok dan die van Herbart, terwijl hij in de practijk bij Diesterweg zich aansloot. Zijn opvoedkundige denkbeelden heeft hij neergelegd in het maandschrift „Paedagogium”, dat hij van 1879 tot ’86 redigeerde.
Verschillende werken van hem werden bij ons vertaald o.a.: Grundriss der Erziehungs und Unterrichtslehre; Lehrbuch der Psychologie en Methodik der Volksschule; de twee eerste door J. Versluys, de twee laatste door W. J. Wendel. In Auerbach(Saksen) staat een monument voor D.
