Digitalis - Plantengeslacht der Scrophulariaceeën met ongeveer 25 soorten in Midden- en Z.-Europa en in West-Azië. Het zijn kruidachtige planten met enkelvoudige verspreide bladeren en een lange aar van klokvormige bloemen aan het eind van den stengel. In Nederland komt in het wild voor de Midden-Europeesche D. purpurea, het Vingerhoedskruid (plaat Giftige planten II, fig. 6), dat bij ons in het wild echter zelden gevonden wordt en vermoedelijk in de meeste gevallen een verwilderde tuinplant is. Deze soort heeft een purperen tot witte, van binnen donkerder bloemkroon, met wit omrande vlekken en een vierlobbigen zoom, waarvan de onderste lob het grootst is.
Er zijn 4 meeldraden. Het is een bekende vergiftige plant, waarvan de bladeren (Folia Digitalis) in de apotheek voorkomen. Ze worden tijdens den bloei verzameld en bevatten o. m. de glucosiden Digitaline, Digitoxine en Digitonine. D. purpurea is ook een bekende tweejarige sierplant, die pas in het tweede jaar bloeit en als bladroset overwintert. Vooral de var. gloxiniaeflora met zeer groote bloemen komt als sierplant voor. Andere gekweekte soorten zijn D. lutea, met gele bloemkroon, en D. purpurascens, een bastaard van de beide genoemde. Onder de vormen met zeer korte, klokvormige bloemen behooren D.laevigata van den Balkan met gele bloemen en D. lanata, een wollig behaarde plant met okerkleurige, van binnen roestbruine bloem. De planten verlangen een zonnige standplaats en een kalkhoudenden, niet te drogen bodem.
