Determinatie

betekenis & definitie

Determinatie - in de logika: het toevoegen van een kenmerk aan den inhoud van een begrip, waardoor de omvang of sfeer van dat begrip kleiner wordt. Wat aan de algemeenere, abstractere voorstelling onbepaald gelaten was, wordt zoo nader bepaald (gedetermineerd). De d. geschiedt door een adjectief (mensch, jong mensch), door samenstelling (hond, herdershond) en verbinding met een genitief (huis, huis van N.N.), enz. — Volgens Spinoza is elke determinatie een negatie (omnis determinatio est negatio), daar elke bepaling een buitensluiten van andere kenmerken meebrengt, dus een begrenzing. Aan de oneindige, alomvattende substantie is dus det. vreemd.