Denudatio altarium

betekenis & definitie

Denudatio altarium - (Lat.), (ontblooting van de altaren), het wegnemen van alles wat op het altaar tot viering der H. Geheimen aanwezig is, behalve het kruis en de kandelaars; dit geschiedt op Witten Donderdag, nadat het H. Sacrament uit het tabernakel verwijderd is en de Vespers gelezen zijn. „Deze ontblooting is niet slechts een stille aankondiging, dat het opdragen van het onbloedig offer voor eenigen tijd wordt opgeschort, maar tevens een uitbeelding van de smart der H. Kerk over Jezus’ dood en van ‘s Heeren verlatenheid en zijn ontkleeding op Calvarië, gelijk de 21e Psalm, die bij deze plechtigheid (door den priester met zijn assistenten) gebeden wordt, niet onduidelijk te verstaan geeft.” (Koenders, Handboek der Liturgie, Dl. I blz. 206). De altaarontblooting heeft ook plaats na de plechtigheden van Goeden Vrijdag.