Delijannis of Delyannis (Theodoros), Grieksch staatsman, geb. 1826 te Kalauryta in den Peloponnesus, studeerde te Athene in de rechten, werd 1859 secretaris-generaal van binnenl. zaken, sinds 1862 lid van de Kamer; was eenigen tijd Grieksch gezant te Parijs, negen maal minister, van buitenl. zaken, financiën of eeredienst (tweemaal in 1863, tweemaal in 1864, 1869, 1871, 1877, tweemaal in 1878); in 1878 nam hij als gevolmachtigde deel aan het congres van Berlijn; 1 Mei 1885 vormde hij, ingevolge de overwinning van de door hem geleide oppositie tegen Trikoepis, een nieuw ministerie; hij bleek niet in staat de openbare meening omtrent de vereeniging van Oost-Rumelië en Bulgarije tevreden te stellen en beging toen de fout een mobilisatie te bevelen. D. gaf geen gehoor aan den wensch der mogendheden om te demobiliseeren, waarop de bekende „vreedzame blokkade” van de Grieksche kusten volgde; hij legde daarop zijn portefeuille neder (9 Mei 1886), doch kwam, krachtens den uitslag der verkiezingen, 7 Nov. 1890 weder aan het roer; zijn politiek, en vooral zijn financieel beheer, waren echter van dien aard, dat de koning daarin aanleiding vond hem en zijn kabinet 29 Febr. 1892 te ontslaan, alhoewel de Kamer het een votum van vertrouwen schonk; bij de nieuwe verkiezingen van 15 Mei ’92 bleef zijn partij sterk in de minderheid, en behield slechts 40 zetels; D. trad alnu in de op 6 Juni geopende Kamer weder als leider der oppositie tegen het nieuwe kabinet-Trikoepis op. In 1895 werd hem nogmaals opgedragen een kabinet te formeeren;
onder den druk der openbare meening stortte hij Griekenland in 1897 in den ongelukkigen oorlog met Turkije en zag zich na de eerste nederlagen gedwongen met het geheele ministerie af te treden. 1902 trad hij opnieuw als minister-president op, en nam de portel van financiën; de tegenstand, dien zijn krenten-regie ondervond, dwong hem Juni 1903 aftetroden. Hij werd 13 Juni 1905 vermoord.
