Dekkingen - terreinverbeteringen welke door de troepen te velde worden uitgevoerd, om meerdere bescherming te krijgen tegen het vijandelijk vuur en de troepen aan het oog van den vijand te onttrekken. Bij voorkeur worden hiervoor gegebruikt natuurlijke dekkingen, als droge slooten, aardranden, kaden, dijken, muren, heggen, enz., al of niet door technische werkzaamheden verbeterd. (Groot voordeel, dat zij weinig zichtbaar zijn en dus eene kleine trefkans bieden). Is dit niet mogelijk en geven nat. d. geen voldoende gelegenheid tot vuuruitwerking en overzicht over het terrein, dan worden kunstmatige dekkingen aangelegd. Deze bestaan meestal uit eene ophooping van grond (borstwering), ontgraven uit eene binnengracht, soms ook eene buitengracht.
Bestemd voor de infanterie, worden dekkingen met binnengracht veelal loopgraven genoemd. Onderscheiden worden gevechtsdekkingen ten behoeve van de troepen, welke in gevecht zijn (tirailleurlinie); afwachtingsdekkingen, om de in rust verkeerende troepen (ondersteuningstroepen en reserves) tegen vijandelijk vuur te beschermen en gemeenschapsdekkingen welke eene gedekte verbinding tusschen gevechts- en afwachtingsdekkingen vormen. Zie verder bij LOOPGRAVEN.
