Dekápolis - (Gr.), Tienstad, d.w.z. een gebied van 10 steden. Naam van een gedeelte van Palestina uit den stam van Manasse aan den overkant van de Jordaan en grenzend aan Syrië. Pompeius schonk in 62 v. C. aan deze streek de vrijheid. Zij had reeds in vroegere tijden een Hellenistische beschaving.
Er werd Grieksch gesproken. Onder de Seleuciden en de Ptolemeeën hadden de steden een zelfstandig bestuur, waaraan de Makkabeeën een einde maakten. Het getal der steden, dat oorspronkelijk 10 was, wisselde in den loop der tijden; dorpen werden grooter en telden voor steden mee, zoodat de opsomming van de namen afwisselt. Algemeen worden ertoe gerekend: Gadara, Hippo, Pella, Scythopolis. Vgl. Plinius N.H. V, 16,17,18, Ptlolemaeus, V, 15, 22. Josephus. B. J. III, 9, 7. In het N.T. wordt D. vermeld Mt. 4 : 25 Mk. 6 : 20, 7 : 31.
