Décalcomanie of metachromotypie, het maken van aftrekbare gekleurde afbeeldingen, omstreeks 1860 door den boekdrukker Kramer te Leipzig uitgevonden. Ze dienen zoowel als kinderspeelgoed als ter overbrenging (versiering) op allerlei goedkoope huishoudelijke artikelen van hout, metaal, aardewerk enz. De afbeeldingen worden op gelijke wijze als kleuren-steendrukken* gemaakt, doch gedrukt op papier, dat met een laagje stijfsel of gom bedekt is, zoodat de drukinkt niet aan het papier hecht. De kleuren worden in omgekeerde volgorde als gewoonlijk opgebracht.
Vóór het overbrengen wordt de afbeelding bevochtigd en op het te versieren voorwerp gelegd, nadat hierop eerst lak is gestreken om den afdruk beter te doen hechten. Vervolgens wordt de achterzijde krachtig aangedrukt en nat gemaakt, zoodat het laagje stijfsel of gom tusschen papier en afbeelding oplost, en het papier gemakkelijk kan worden weggenomen. Ten slotte wordt de overdruk gevernist om meer duurzaam te zijn.
