Davitt (michael) - Iersch patriot, geb. 1846 in het graafschap Mayo, overl. 1906 te Dublin, begon als courantenventer, brievenbesteller, knecht in een drukkerij, kwam onder de Fenians terecht, wierp zich nu met hart en ziel in de Iersche nationale beweging en werd in 1870 als samenzweerder tegen het Engelsche bestuur tot 16 jaren tuchthuisstraf veroordeeld. Na 7 jaren voorwaardelijk in vrijheid gesteld, trok hij naar de Vereenigde Staten, om met de leiders der Fenians te beraadslagen. Na zijn terugkeer in Ierland richtte hij in 1879 met Parnell de landliga op, die zich tegen de bestaande pachtwetten kantte, o. a. door weigering van betaling van pacht en verzet tegen gerechtelijke uitzetting; daarom werd hij in 1881 opnieuw met Parnell e. a. gevangen gezet. In Mei 1882 werd hij met andere Iersche agitatoren in vrijheid gesteld, een nieuwe poging van Gladstone, om de Iersche boeren met het Eng. bestuur te verzoenen.
De moord op den onderkoning van Ierland, Lord Cavendish, in ’t zelfde jaar in het Phoenixpark te Dublin werd door D. in een manifest scherp afgekeurd. Tot 1890 werkte D. met Parnell samen, doch toen diens particuliere leven de Iersche zaak bleek te benadeelen, brak hij met hem en rustte niet, voor dezen het partijleiderschap was ontnomen. Bij de scheuring in de Iersche partij sloot D. zich aan bij de tegenstanders van Parnell. Van 1892 tot 94 en van 1895 tot 1900 was D. lid van het Lagerhuis. Sedert October 1890 gaf hij het tijdschrift „Labour World” uit en was bij de arbeidersbevolking van Engeland als strijder voor de democratie zeer populair. Hij stond in nauwe betrekking met de Fenians en schreef veel in Amerikaansche dagbladen. Tijdens den ZuidAfrik.-Engelschen oorlog was hij een der kloek moedigste vrienden, die de Boeren op de Britsche eilanden hadden.
