Dauzat (Albert), Fr. schrijver en philoloog geb. 1877 te Guéret. D. promoveerde te Parijs in 1899 als doctor in de rechtswetenschap („sciences politiques et économiques”) en als doctor in de letteren in 1906. Bovendien werd hij in 1899 benoemd tot „élève diplômé” van de Ecole pratique des Hautes-Etudes, waar hij sedert 1910 belast werd met het geven van colleges ter vervanging van Paul Passy. Met bijzonder talent heeft D. tal van philologische problemen in prettigen vorm toegankelijk weten te maken voor de velen, die buiten den uiteraard beperkten kring der romanisten staan.
Zijn La Langue française d'aujourd'hui (Paris, Collin), La Vie du Langage (id.), La Défense de la langue française (id.) bleven ook hier te lande niet onopgemerkt. In de „Bibliothèque de philosophie scientifique” verscheen La Philosophie du Langage (Paris, Flammarion). Verder is D. de schrijver van een Essai de méthodologie linguistique (1907, Paris, Champion), zijn acamisch proefschrift, en van een heele reeks studies over de dialecten van Basse-Auvergne. In voorbereiding zijn: Essais de géographie linguistique, Les argots franco-provençaux en l'Argot de la guerre, dit laatste bewerkt volgens inlichtingen, verstrekt door officieren en soldaten. Bovendien is D. medewerker van de „Romania”, de „Revue de philologie française”, de „Annales du Midi” en de „Revue des traditions populaires”. Eindelijk verschenen van zijn hand eenige sociologische studies en reisbeschrijvingen.
