Covenant - Eig. overeenkomst, verbond. Met Covenants duidt men aan de verbonden, door de Presbyteriaansche Schotten gesloten om hun geloof te verdedigen voornl.tegen Katholieken en Episcopalen. Bij het Covenant van 1581 vereenigden koning en volk zich tot de verdediging des geloofs en der nationale onafhankelijkheid tegen de door Spanje gesteunde Katholieken. Het Covenant van 1638 gold als een wederoprichting van dit oude verbond.
Karel I streefde in Schotland naar hervorming van het ritueel in episcopaalschen geest, ten einde de eenheid in het godsdienstige tusschen Schotland en Engeland te bevorderen. Op raad van Laud legde hij den Schotten een nieuw gebedenboek op, in den trant van het Engelsche Prayer-Book. De invoering van dit formulier verwekte heftigen tegenstand, zoodat weldra geen geestelijke het meer waagde volgens den nieuwen ritus den dienst te leiden. De hierop gevolgde dwangmaatregelen des konings werden beantwoord met de instelling van een Voorloopig Bewind, en met het sluiten van een plechtig Covenant, dat terugkeer onmogelijk maken moest. 27 Febr. teekenden edelen en predikanten en afgevaardigden der gemeenten in de kerk der Grey-Friars te Edinburgh; 28 Febr. volgde de subscriptie des volks op den hof van genoemde kerk; daarop werden de registers in de provinciën ter teekening rondgedragen. „The Solemn League and Covenant” van 1643, veelal „het” Covenant genoemd, was het verbond tusschen Schotland en de Parlementspartij in Engeland, op den grondslag van vestiging van het Presbyterianisme in beide landen.
