Coremans (Eduard), Belgisch staatsman, geb. 1836 te Antwerpen, overl. 1911 aldaar. Hij was te Antwerpen als advocaat gevestigd, behoorde tot de clericale partij en was een voorman in de Vlaamsche beweging. Aan hem was het te danken, dat in 1860 het Nederlandsch de offieieele taal werd in de Provinciale Staten en den Gemeenteraad van Antwerpen. In 1868 werd hij voor Antwerpen afgevaardigd naar de Kamer, waar hij reeds spoedig een leidende plaats innam; hij hield er de eerste Nederlandsche rede.
Bij de totstandkoming der verschillende wetten tot regeling van het taalgebruik vervulde hij een belangrijke rol. Als blijk van waardeering voor zijn stoeren arbeid voor de Vlaamsche zaak werd vanwege de gezamenlijke Vlamingen in 1889 te zijner eere een groot feest gegeven. In 1906 kwam in de Belgische Kamer een voorstel van hem ter tafel, strekkende om alle leerlingen van bijzondere colleges, middelbare en hoogere scholen te verplichten, hun examens in het Nederlandsch af te leggen. Van den Nederduitschen Bond, tot welks oprichters hij behoorde, was hij veel jaren voorzitter. Na zijn dood volgde dr. Frans van Cauwelaert hem op als Kamerlid.
