Contingentie - tegeng. van noodwendigheid, dus de mogelijkheid van een anders-zijn of niet-zijn. Daaruit dat de wereld (de samenhang der dingen en van het gebeuren) zelf niet als logisch nood-wendig kan ingezien worden, dus e contingentia mundi, besluit het kosmologisch bewijs tot het bestaan van God, als een absoluut noodwendig wezen. Volgens Boutroux (de la Contingence des lois de la nature) e.a. gelden de natuurwetten slechts bij benadering en laten ruimte voor variatie, individualiteit, vrijheid.
Zie CONSTELLATIE.
