Confrontatie, het tegenover elkaar plaatsen van personen (i. h. b. getuigen), hen in elkaars tegenwoordigheid ondervragen. Het antwoord van den een kan daarbij als grondslag dienen bij vragen aan den ander. Aan de c. behoo XXX verhoor afzonderlijk en buiten tegenwoord XXX van de nog niet gehoorde personen voo XXX gaan, opdat de verklaring van den een die van den ander niet beïnvloede. Voor ons strafproces is de wet het confronteeren van getuigen ui XXX kelijk toe (art. 62,100,172 Sv.). Voor ons burgerl. proces wordt confr. veelal uitgesloten geacht door art. 109 Rv., dat verhoor van een getuige afzonderlijk voorschrijft.
Hierdoor XXX echter niet aan den rechter de vrijheid ont XXX een reeds gehoorden getuige, naar aanleiding van hetgeen een ander verklaart, nog XXX hooren. Volgens de Regtspleging bij de XXX magt wordt de confrontatie tusschen getuige en den beschuldigde hoofdzakelijk aangewend om den beschuldigde tot bekentenis te brengen XXX w.z. schuld aan te toonen, terwijl zij ind XXX toegepast moet worden tot ontdekking der waarheid, schuld of onschuld. Ook confrontatie tusschen de getuigen onderling is toegelaten.
