Concursus delictorum - samenloop van strafbare feiten. Hierover handelen artt. 55—63 Sr. Men onderscheidt ééndaadschen en meerdaadschen samenloop. Eendaadsche samenl.: Valt een feit onder meer dan ééne strafbepaling, dan wordt slechts ééne dier bepalingen toegepast, bij verschil die, waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld: poena maior absorbet minorem. Indien voor een feit, dat onder eene algem. strafbepaling valt, eene bijz. strafbepaling bestaat, dan komt deze alleen in aanmerking (art. 55).
Meerdaadsche samenl.: Staan meer feiten, ofschoon elk op zich zelf misdrijf of overtreding opleverende, in zoodanig verband, dat zij moeten worden beschouwd als ééne voortgezette handeling, dan wordt slechts ééne strafbepaling toegepast, bij verschil die, waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld (art. 56). Bij samenloop van meer feiten, die als op zich zelf staande handelingen moeten worden beschouwd, en meer misdrijven opleveren, waarop gelijksoort. hoofdstraffen zijn gesteld, wordt ééne straf uitgesproken. Het maximum dezer straf is het vereenigd bedrag van de hoogste straffen, op de feiten gesteld, doch niet hooger dan een derde boven het zwaarste maximum (art. 57). Zijn in het geval van het vorige art. op de misdrijven ongelijksoort. hoofdstraffen gesteld, dan wordt elke dier straffen uitgesproken, doch mogen deze tezamen in duur de langstdurende met niet meer dan een derde overtreffen. Geldboeten worden daarbij berekend naar den duur van het maximum der bedreigde vervangende hechtenis (art. 58).
Bij samenloop, op de wijze in de artt. 57 en 58 bedoeld, hetzij van overtredingen met misdrijven, hetzij van overtredingen onderling, wordt voor elke overtreding zonder vermindering straf opgelegd (stelsel van cumulatie van straffen: quot delicta tot poenae). De straffen van hechtenis, vervangende hechtenis daaronder begrepen, mogen echter voor de overtredingen gezamenlijk den tijd van 8 maanden niet te boven gaan (art. 62). Indien iemand na veroordeeling tot straf, opnieuw wordt schuldig verklaard aan misdrijf of overtreding, vóór die veroordeeling gepleegd, wordt de vroegere straf in rekening gebracht met toepassing der bepalingen voor het geval van gelijktijdige berechting (art.63). Zie voor de bijkomende straffen in geval van samenloop artt. 59 en 60 en voor de bepaling der betrekkelijke zwaarte van ongelijksoort. hoofdstraffen art. 61.
