Communaal grondbezit - Hieronder verstaat men in het bijzonder het aan eene gemeenschap (veelal eene gemeente) behoorend grondbezit, dat strekt ten voordeele der leden dier gemeenschap individueel. In haast alle landen treft men voorbeelden van comm. grondbez. aan. Hier te lande in de markgemeenschappen. Zeer verbreid is het in Rusland (zie MLR) en in onze Oost.
In Engeland wordt de communaal bezeten grond veelal „Common” genoemd, in Duitschland „Almende”. — In den loop der tijden ziet men meer en meer het comm. bezit plaats maken voor individ. bezit. Door velen wordt aangenomen, dat het comm. bezit de oorspronkel. vorm van bezit is geweest. Door anderen wordt het echter betwist. — Het comm. bezit strekt zich in den regel slechts uit tot den grond met uitzondering van het eigenlijke erf, dat veelal individ. wordt bezeten. De exploitatie van het bouwland heeft ook individ. plaats, zoodat de daarvoor in aanmerking komende grond moet worden verdeeld, welke verdeeling echter veelal periodiek geschiedt, althans voor herziening vatbaar is. Om herverdeeling zoo veel mogelijk te voorkomen, wordt soms eene reserve van grond achtergehouden voor eventueele uitbreiding der bevolking. — Comm. bez. geeft eenigen waarborg tegen algeheele verarming der rechthebbenden, het werkt echter tegen een goede econom. exploitatie van den bodem. Daarom wordt meermalen de overgang tot individ. bezit van overheidswege gemakkelijk gemaakt; zie ook MARKGRONDEN en CONVERSIE.
