Commendone (Giovanni Francesco), geb. 1623 te Venetië, gest. 1584 te Padua; heeft zich als pauselijk nuntius en legaat zeer verdienstelijk gemaakt voor de Kathol. Kerk in Duitschland en Polen; na voortreffelijke humanistische studiën kwam hij onder Paus Julius III in het Staatssecretariaat, werd, als begeleider van den Kardinaal-legaat Dandino naar de Nederlanden tot den Keizer, belast met een zending naar Engeland, om na de troonbestijging van Koningin Maria de verbinding met Rome weer aan te knoopen. Ook door Paus Paulus IV, die hem zeer hoog achtte en hem ’t bisdom Zante gaf (1665) werd hij met meerdere zendingen belast. Na de wederberoeping van ’t concilie van Trente, kreeg hij van Paus Pius IV de opdracht, na bezoek van den Naumburger Protestantschen bondsdag, aan de geestelijke en wereldlijke vorsten in ’t Noorden de uitnoodiging over te brengen, naar Trente te komen, dezelfde opdracht volbracht hij bij den terugkeer Dec. 1561 voor Lotharingen en West-Duitschland.
De legaten droegen hem (Jan. 1563) de moeilijke taak op Keizer Ferdinand te Innsbruck tot andere gedachten te“ brengen aangaande het door hem aan ’t Concilie overhandigde reform-libel. 12 Maart 1565 Kardinaal. Van Oct. 1563 tot den dood van Pius IV (9Dec. 1665) was hij als nuntius in Polen met grooten ijver en succes werkzaam voor den Kathol, godsdienst, evenzoo op den terugkeer als legaat van Pius V op den Augsburger rijksdag (1566) om Maximiliaan II af te brengen van Concessies ten gunste van de Reformatie in Oostenrijk. Was (1571 — 73) afgezant tot den Keizer en den Koning van Polen om ze tot overeenstemming te brengen tegenover de Turken en tot toetreden tot deheiligeLiga. Onder Gregorius XIII was hij, als geheel op de hoogte met den Duitschen toestand, een op den voorgrond tredend lid van de Congregatio germanica.
