Colani (Timothée), Fransch godgeleerde, politiek voorganger der liberale elementen onder de Fransche Protestanten, geb. te Lemé (dep. Aisne) 1824, wijdde zich daar onder leiding van Reuss inzonderheid aan de studie van het N.T. Hij brak weldra met de orthodoxie en sloot zich aan bij de moderne theologie van Scherer. Met dezen gaf hij nu de „Revue de théologie et de philosophie chrétienne” uit, die onder zijne leiding het orgaan van de „Straatsburger school” werd. Zijn benoeming in 1861 tot leeraar in de Fransche letterkunde aan het Prot. seminarie te Straatsburg wekte bij de orthodoxen grooten tegenstand, die toenam toen hij in 1862 werd benoemd tot predikant en twee jaar later tot hoogl. in de homiletiek in de theol. facul. en hoogl. in de philosophie aan het genoemd seminarie.
Na de uitgave van zijn belangrijk werk „Jésus-Christ et les croyances messianiques de son temps (Strasb. 1864) werd hij theol. doctor. De oorlog van 1870 verdreef hem uit Straatsburg; hij sloot zich te Bordeaux bij Gambetta aan, liet de theologie varen en wijdde zich aan de politiek. In 1872 was hij lid van de synode der geref. kerk van Frankrijk, waarin hij de Protestantsche vrijheid verdedigde. Na eenigen tijd zich aan eene industrieele onderneming te Royon gewijd te hebben, stichtte hij in 1876 te Parijs een letterkundig blad „Le Courrier littéraire”. Vervolgens werd hij onderbibliothecaris van de Sorbonne, redacteur van „La République française,” een Gambettiaansch blad, en medewerker aan „La Nouvelle Revue.” Hij was reeds benoemd tot redacteur van „Le Temps,” toen hij 1888 te Grindelwald (Zwitserland) overleed. — Zie over hem: Progrès religieux (Strasb. 1888 nr. 40 en verv.).
