Cohen (Gustave), geb. in 1880 te Brussel uit Fr. ouders, doctor in de rechten (Brussel, 1901), doctor in de Romaansche philologie (Luik, 1903), Licencié-ès-lesttres (Lyon, 1909), studeerde aan de Ecole des Hautes Etudes, de Sorbonne en de Ecole des Chartes. Van 1905 tot 1909 was hij lector in de Fr. taal- en letterkunde te Leipzig, bracht daarna eenige jaren ambteloos te Parijs door en werd in 1912 benoemd tot hoogleeraar in de Fr. taal- en letterkunde te Amsterdam. In zijn inaugureele rede (Une chaire nouvelle de langue et de littérature françaises. Programme et Méthodes) betoogt hij, dat de linguistiek uit sociologisch, de letterkundige geschiedenis uit esthetisch oogpunt moet beschouwd worden.
In 1914 werd hij gemobiliseerd in het Fr. leger, verwierf te velde den rang van 1sten luitenant, werd tweemaal bij dagorder vermeld en kreeg in 1915 bij Vauquois een ernstige verwonding, tengevolge waarvan hij anderhalf jaar in de hospitalen moest doorbrengen en eindelijk ongeschikt verklaard werd voor den militairen dienst. In het begin van 1917 keerde hij naar Nederland terug en hervatte 27 April 1917 zijn colleges onder warme belangstelling van ambtgenooten en studenten. — Zijn hoofdwerk is: Histoire de la Mise en scène dans le théâtre du moyen âge (Paris, H. Champion, 1906, in 8°), bekroond door de Académie royale de Belgique en in het Duitsch vertaald door dr. C. Bauer (Leipzig, 1907, in 8°). Verder verschenen van zijn hand: Rabelais et le Théâtre en La Légende de St. Martin (Paris, Revue des Etudes rabelaisiennes), eindelijk talrijke bijdragen over de geschiedenis van het tooneel en over letterkundige en paedagogische vraagstukken, in Romania, Mélanges Picot, Mélanges Wilmotte, Bulletin de la Société d-’Hist. du théâtre, Revue d’Italie, Mercure de France, Grande Revue, Germanisch-Romanische Monatschrift, Revue du Mois, Zeitschrift für franz. Sprache u. Litteratur, Revue d’Histoire littéraire, enz.
