Clamageran (Jean Jules), Fransch staatsman, geb. 1827 in Louisiana, overl. 1932; hij werd in Frankrijk genaturaliseerd in 1846, werd in 1851 doctor in de rechten en advocaat te Parijs, richtte in 1861 de Union protestante libérale op, en behoorde tot de politieke fractie, die een wettelijke oppositie tegen het gouvernement van Napoleon III organiseerde; hij werd ook betrokken in het proces der dertien; na den 4den Sept.
1870 bij de mairie centrale geplaatst, in Febr.
1871 ontslagen, werd hij in 1876 lid van den Parijschen gemeenteraad, en kreeg in het eerste kabinet-Brisson 6 April 1885 de portefeuille van financiën, doch legde deze reeds 8 dagen later om gezondheidsreden neder en werd vervangen door Sadi Carnot; hij gaf onder meer in het licht: Du louage d'industrie, du mandai et de la commission (1856); Histoire de l'impôt en France (1867 — 76), Le matérialisme contemporain (1869); Souvenirs du siège de Paris (1872); La réaction économique et la Démocratie (1890); La lutte contre le mal (1897). Zijn Correspondance gaf Roger de Félice 1906 uit; zijn Etudes politiques, économiques et financière» Marcelin Berthelot in 1904.
