Choe-Hsi - Een groot Chin. filosoof, wel eens de „Aristoteles van China” genaamd) 1130 —1200 n. C.), die ook op het Japansche denken een zeer grooten invloed heeft uitgeoefend. Zijn geschriften omvatten het geheele geloof en de geheele wetenschap der Chin. natie. Hij maakte een index op de groote geschiedboeken van SzMa-Kwang en Liou Schoe, en arrangeerde de „Vier Boeken” (zie CONFUCIUS) in de orde, waarin zij thans staan. Hij schreef uitgebreide commentaren op de voornaamste Chineesche klassieken, waaronder vooral beroemd is die op de „IJih King”, en is de schrijver van de „Siao Hiao”, een tekst-boek over de „Hiao” (zie CONFUCIUS), in gebruik op Chin.scholen, en van een standaardverhandeling over opvoeding. — Zijn Leeringen zijn vervat in een werk, gecompileerd uit de getuigenissen er van, door zijn leerlingen neêrgeschreven, en ± 25 jaar na zijn dood uitgegeven.
Dit werk, de „Tsing Li Ta Tsouan”, bevat de „Natuurlijke Filosofie van China” der 15e eeuw. — Een Chineesch gezegde luidt: „De samensteller der Klassieken was Kh’oeng (Foe Tsz’) (Confucius), de uitlegger er van was Choe (Hsi). Als Confucius eens terugkeeren zou, zou hij geen woord veranderen, dat Choe heeft geschreven.” Zijn werken hebben voor eeuwen in China gegolden als de standaard van Confucianistische orthodoxie. Hij is later heilig verklaard onder den naam Wên Li.
