Cellenschakelaar - een toestel, waarmede een aantal cellen van een accumulatorenbatterij af- of bijgeschakeld kunnen worden. De spanning van een cel varieert van 1.85 Volt in ontladen toestand tot 2.60 a 2.65 Volt aan het einde van de lading. Bij een lichtinstallatie moet men met het oog op de lampen over een practisch constante spanning kunnen beschikken van b.v. 110 Volt. Om met een bijna ontladen batterij deze spanning te kunnen houden, zijn derhalve noodig ongeveer 60 cellen, aan het einde van de lading echter slechts ongeveer 42; het verschil van 18 cellen moet derhalve naar behoefte bij- of afgeschakeld worden kunnen.
Bij de kleinere cellen liggen de contacten, waaraan de leidingen der cellen verbonden zijn, in een cirkel en een handel, waaraan een hoofdleiding der installatie verbonden is, kan zich daaroverheen bewegen. Bij die beweging wordt gedurende een oogenblik elke cel kortgesloten; om dit onschadelijk te maken, bestaat de handel uit twee door een passenden weerstand verbonden helften. Bij de zg. dubbel-c. kan door een tweeden handel tijdens de lading de hoofdleiding geschakeld worden aan een tusschengelegen cel. Bij zeer groote batterijen zijn de contacten naast elkander geplaatst en wordt het toe- of afschakelen automatisch uitgevoerd door met electromotoren en transportschroeven over de contact baan bewogen sleepstukken.
