Casaubōnus - (Isaac), 1559—1614, geb. te Gent, 1583 professor in de Grieksche taal aldaar, 1596 te Montpellier, 1598 te Lyon, 1699 te Parijs, 1603 bibliothecaris van Hendrik IV, na wiens vermoording hij 1610 naar Engeland vluchtte, waar hij 1 Juli 1614 stierf en in Westminster Abbey begraven werd. Scaliger noemde hem den geleerdsten man van alle tijdgenooten. Zijn standaardwerk: De Satyrica Oraecorum poesi et Romanorum Satira 1605, ed. Rambach, Halle 1774 met Vita Casauboni.
Verder uitgaven en commentaren van Strabo, Polyaenus, Aristoteles, Theophrastus, Athenaeus, zijn meesterwerk (8ste uitgave door Schweighauser 1840), Polybius met de beroemde inleiding over de Grieksche historiographie, Suetonius, de Scriptores Hist. Aug. Verder de beroemde Persiusuitgave, in 1833 ten 4den male uitgegeven, en vele andere critische en exegetische geschriften. Zie M. Pattison, I. Casaubon, Oxford 1892.
