Casanova - (Giovanni Jacopo), de Seingalt, 1725—1798, Ital. gelukzoeker, werd opgeleid voor den geestelijken stand, maar maakte zich dien door zijn loszinnig gedrag onwaardig, trad in den krijgsdienst, zwierf door Italië, werd te Venetië gevangen genomen en onder de „looden daken” opgesloten en begaf zich, nadat hij ontvlucht was, naar Parijs, 1756. In bijna alle landen van Europa knoopte hij betrekkingen aan met aanzienlijke personen, ook met het schoone geslacht, en zijne Mémoiries zijn vol van galante avonturen. Hij maakte kennis met Cagliostro en gaf zich, als deze, uit voor alchimist.
De laatste jaren van zijn leven bracht hij door op het kasteel Dux van den graaf Waldstein in Boheme, waar hij zijn gedenkschriften schreef, in 12 dln. te Leipzig verschenen (1826—38) onder den titel: Mémoires de C., écrits par lui-même. Zij zijn van beteekenis voor den maatschappelijken toestand dier tijd en, door de scherpe teekening van personen en gebeurtenissen. Verder schreef C. o. a.: Conjutazione della Storia del governo Veneto di Amelot de la Houssaye (1769, 3 dln.); Icosaméron, ou histoire d'Edouard et d'Elisabeth, qui passèrent 24 ans chez les Megameickes (1788-90, 5 dln.).
