Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 15-11-2018

Caratācus

betekenis & definitie

Caratācus - in de sagen van Wales Caradoc genoemd, een zoon van koning Cynobellinus van Camalodunum, de beroemdste aanvoerder der Britsche Kelten tegen de Romeinen; nadat dezen zijn land hadden veroverd, stelde hij zich aan het hoofd van de bergvolken van Wales, werd echter overwonnen en als vluchteling door Cartimandua, de koningin der Briganten, aan zijne vijanden uitgeleverd; hij werd in 51 n. C. naar Rome gebracht, daar in triomf rondgevoerd en daarop begenadigd. Hij overleed in 54 n. C.

< >