Camaldulensen

betekenis & definitie

Camaldulensen - een van de talrijke takken van de orde der Benedictijnen, gesticht in 1012 door den H. Romualdus; het eerste klooster Camaldoli werd gesticht in een vallei van het Apennijnsch gebergte, in de nabijheid van Arezzo; deze vallei had Romualdus ten geschenke ontvangen van den godvruchtigen Maldoli, waarom dit stuk grond genoemd werd Campo-Maldoli, bij afkorting Camaldodi; vandaar de naam C. Romualdus nam den regel aan van den H. Benedictus, waarbij hij eenige nieuwe bepalingen voegde, omdat hij wilde, dat zijn volgelingen kloosterlingen en kluizenaars zouden zijn; hij bouwde voor zijn volgelingen 5 van elkander afgezonderde kluizen, waar spoedig andere bij kwamen; op eenigen afstand van het klooster in de vallei, lag de kluis van Romualdus op een berg, waarbij een kapel; op geringen afstand hiervan bouwde hij een prachtige kerk. Ook thans nog bestaan de kluizen van de C. uit geheel geïsoleerde, door tuinen omgeven huisjes, die te zamen met de kerk door een muur omgeven worden; in de nabijheid is een hospitium of klooster, van waaruit de kluizenaars door oblaten of leekenbroeders worden verzorgd. De bepalingen van Romualdus werden in 1072 door Paus Alexander IIbevestigd; in dat jaar telde de orde reeds 9 kloosters: Camaldoli, Fontebuono, Cerreto, Agna, Soci, Arcina, Maliano, Chio en St. Savin; slechts de 2 eerste werden tijdens het leven van Romualdus gesticht. De door den Paus in 1072 goedgekeurde bepalingen werden eerst omstreeks 1102 door den vierden prior, den zaligen Rudolf, opgeschreven, en wel met verzachtingen. Tengevolge van verdere verzachtingen en veelvuldige hervormingen, vooral reeds tengevolge van de C., die een gemeenschappelijk leven leidden (coenobieten), die er door den zaligen Rudolf bijgekomen waren, ontstonden verschillende vertakkingen van de oorspronkelijke kluizenaar-C., welke later tot vorming van zelfstandige congregaties leidden. In de 17e en 18e eeuw waren er in 5 congregaties met eigen constituties circa 2000 C. Thans zijn er nog 3 congregaties (de eremieten-congregatie van Etrurië of de S. Eremo van Camaldoli, de eremieten-congregatie van Kronenberg, de Coenobieten-congregatie St. Michael van Murano) met slechts weinige kloosters en kluizen. Het klooster Camaldoli werd in 1866 opgeheven en wordt thans door nog eenige monniken bewoond. Van het klooster San-Gregorio te Rome is Paus Gregorius XVI abt geweest. De C. dragen een wit gewaad. De orde, aan het beschouwend leven gewijd, verwierf zich op het gebied van geloofsverbreiding, wetenschap en kunst, land- en boschkultuur groote verdiensten; hij bracht talrijke heiligen en zaligen voort, behalve den heiligen stichter, o.a. de heiligen Maldolo, Bruno van Querfurt, Bononius, Raynald; de zaligen Boguniel, Ambrosius Traversari, Hieronymus van Praag, Michael van Florence. Voorname schrijvers zijn, behalve Ambrosius Travesari en Paolo Giustiniani, de historici van de orde Aug. Florentin us, Lucas, Guido Grandi, Mittarelli en Costadoni, Razzi; verder den cartograaf Maurus te Murano ; den miniatuurschilder Petrus te Florence, Er bestaat ook een vrouwelijke tak van de C., in 1086 gesticht door den zaligen Rudolf, waarvan nog slechts enkele kloosters bestaan.