Cadans - (Ital., muz.), eene uitdrukking, die verschillende beteekenissen heeft.
1) Met c. wordt somtijds, maar zeer zelden, de rythmische beweging van een muziekstuk bedoeld.
2) de plaatsing van de drieklanken* op de IVe, Ve en Ie toontrap*, zoodat zij eene bevredigende afsluiting der harmonie geven, en de toonsoort onbetwistbaar vaststellen, om ’t even of dit aan het eind van het gansche muziekstuk, dan wel aan het slot van een muzikalen volzin plaats vindt.
3) dat gedeelte in een concert voor een instrument met begeleiding, waar het orkest zwijgt en de solist fantaseert over de thema’s en de motieven, waaruit het stuk is samengesteld. Aanvankelijk was de bedoeling, dat de speler in zijn c. zou leveren eene vrije improvisatie. Ten behoeve van hen, die de gave der vrije fantasie misten, zijn c. geschreven, die afzonderlijk verkrijgbaar, bij de voordracht van een concert, ter plaatse werden ingelascht. Zoo schreven c. voor de Pianoconcerten van Beethoven: B. zelf, Clara Schumann, Eug. d’Albert, Jul. Röntgen. De c. voor de pianoconcerten van Mozart door Carl Reinecke geschreven, genieten een welverdiende vermaardheid.