Brown-Sequard (Charles Eduard), Fransch arts en physioloog, geb. 1819 op het eiland Mauritus, promoveerde in 1840 te Parijs, wijdde zich daarna uitsluitend aan proefondervindelijke onderzoekingen en aan de studie der zenuwziekten, hield zich langen tijd in Noord-Amerika en Londen op, aanvaardde in 1869 de benoeming tot professeur agrégé bij de medische faculteit te Parijs en volgde in 1878 Claude Bemard op als hoogleeraar in de proefondervindelijke physiologie aan het College de France; de wetenschap dankt hem een geheele reeks hoogst scherpzinnige onderzoekingen over de samenstelling van het bloed, de dierlijke warmte, het ruggemerg en zijn aandoeningen, het spier- en zenuwstelsel; hij deed meer dan 500 grootere en kleinere werken, waarvan vele in het Engelsch, het licht zien, als Experimenlal researches applied to physiology and pathology (1853); 2 memoires over de Physiologie de la moèlle épinière (1855); Experimental and clinical researches on the physiology and pathology of the spinal cord (1855); Recherches experimentales sur la physiologie et capsules surrénales (Paris, 1856); Researches on epilepsy (Boston, 1857); Course of lectures in the physiology and pathology of the central nervous System (Philadelphia, 1860); Dual character of the brain (1877).
In 1858 richtte hij het „Journal de la physiologie de 1’homme et des animaux” op, hetwelk hij tot 1863 redigeerde. Hij is de eerste geweest, die de inspuitingen van extracten van dierlijke organen heeft toegepast (zie INWENDIGE UITSCHEIDING). Hij overleed in 1894.
