Broos (materiaaleigenschap) - Eigenschap van sommige vaste lichamen, daarin bestaande, dat de breukgrens* eerder bereikt Wordt dan de elasticiteitsgrens*, d.w.z. het lichaam zal eerder breken dan eene blijvende vormverandering* ondergaan. In zeer veel gevallen speelt echter hierbij de tijd eene rol. Eene groote kracht kan, na korten tijd te hebben gewerkt, breuk veroorzaken, zonder dat er eene blijvende vormverandering plaats heeft, terwijl eene kleine kracht, die lang genoeg werkt, wel eene blijvende vormverandering tengevolge kan hebben. In het laatste geval heeft er eene vloeiing plaats; het lichaam gedraagt zich als eene vloeistof met zeer groote inwendige wrijving*.
Een voorbeeld hiervan is zegellak. Wordt tegen eene staaf van deze stof een plotselinge, vrij harde, slag gegeven, dan breekt ze, terwijl ze, in horizontalen stand aan ééne zijde bevestigd, tengevolge van de werking der zwaartekracht* op den duur eene willekeurig groote doorbuiging* verkrijgt. Men onderzoekt materialen op broosheid door b.v. in een valwerk een gewicht van een bepaalde hoogte op een proefstuk te laten vallen.
