Briganti

betekenis & definitie

Briganti (Fransch „Brigands”), onruststokers, daarna straatroovers, vrijbuiters, was oorspronkelijk de naam der huurtroepen, die de stad Parijs tijdens de gevangenschap van koning Jean (1358) in dienst had, welke zich spoedig door hun schandelijk optreden berucht maakten. Vooral in burgeroorlogen en wanneer er eene volslagen anarchie in ’t land heerschte, deden zulke B. van zich spreken, zoodat langzaamerhand alle oproerlingen, die tegen de bestaande regeering opstonden, B. werden genoemd. In zulke onrustige tijden combineerden zij het oorlog voeren met het plunderen, zooals in ’t einde der 18de eeuw in de Vendeé, later in Spanje en Zuid-Italië, waar B. na de verdrijving der Bourbons uit Napels (1860) voor het herstel der oude dynastie optraden en het land tot voor de poorten der hoofdstad onveilig maakten, zoodat militaire maatregelen tegen hen genomen moesten worden.